درمان عصب کشی
درمان عصب کشی راهی برای احیای دندان با عفونت باکتریایی یا پوسیدگی با برداشتن پالپ دندان است. از آنجا که دندان های شیری کودکان در نهایت خود به خود می افتد ، ممکن است از خود بپرسید که تلاش برای نجات دندانهایی که در معرض خطر از دست رفتن زودرس قرار دارند ، چه فایده ای دارد؟
عصب کشی دندان اطفال
در حقیقت ، درمان دندان شیری ممکن است به اندازه محافظت از دندان دائمی مهم باشد. افتادن زود هنگام دندان های شیری می تواند در جویدن ، گفتار و از همه مهمتر تراز شدن دندان های دائمی که در حال رشد هستند تداخل ایجاد کند.
به همین دلیل است: هر دندان شیری فضای دندان دائمی را که بعد از آن بیرون می آید باز نگه می دارد. اگر شکافی پیش از موعد ایجاد شود ، دندان های شیری باقیمانده برای پر کردن فضا تغییر مکان می دهند. و این می تواند در تراز نهایی دندانهای دائمی تأثیر بگذارد.
آناتومی دندان
همه دندانهای شیری و دائمی دارای پوشش محافظ مینا هستند. اما پوسیدگی عمیق ناشی از پوسیدگی دندان (حفره) یا ضربه به دندان، می تواند به پالپ داخلی دندان آسیب برساند. پالپ در یک فضای مرکزی درون دندان به نام “محفظه پالپ” واقع شده است و از طریق مجاری به نام “کانال” منشعب می شود که به ریشه دندان گسترش می یابد.
پالپ که مملو از اعصاب ، رگهای خونی و بافت همبند است ، برای رشد دندان ها مهم است. اما دندان کامل دیگر نیازی به پالپ ندارد. اعصاب در پالپ باقی می مانند ، به همین دلیل آسیب پالپ به طور معمول (البته نه همیشه) باعث درد می شود. درمان عصب کشی عفونت را از بین می برد ، تمام پالپ ها را از داخل دندان خارج می کند و مواد پر کننده و ترمیم استریل را جایگزین می کنند.
علائم و تشخیص
دندانپزشکان اطفال و دندانپزشکان اندودنتیست (متخصص درد دندان و آسیب پالپ) می توانند درمان عصب کشی را در کودکان انجام دهند. در معاینه بالینی اولیه ، دندانپزشک تاریخچه پزشکی کامل کودک را بررسی می کند زیرا بیماری های سیستمیک ممکن است نیاز به درمان خاصی داشته باشد. دندانپزشک همچنین میزان درد را ارزیابی خواهد کرد. درد خود به خودی ، مداوم و ضربان دار معمولاً نشان دهنده آسیب گسترده پالپ است. عفونت می تواند از نوک ریشه و به استخوان فک منتقل شود و احتمالاً آبسه و درد ثانویه ایجاد کند. عکس برداری اشعه ایکس برای تشخیص آنچه در داخل دندان زیر خط لثه اتفاق می افتد ضروری است.
مراحل عصب کشی :
درمان عصب کشی معمولاً در مطب ، تحت بی حسی موضعی انجام می شود و دندان آسیب دیده را کاملاً بی حس می کند.
قبل از انجام عصب کشی ، دندانپزشک یک “سد” لاستیکی در اطراف دندان قرار می دهد و آن را از بقیه دندان ها جدا می کند تا از گسترش آلودگی جلوگیری کند. سپس ، او با استفاده از یک مته سوراخ کوچکی در دندان ایجاد می کند تا به پالپ دسترسی پیدا کند. بعداً با استفاده از ابزارهای بسیار کوچک ، دندانپزشک تمام بافت پالپ دندان بیمار را از کل کانال ها و محفظه پالپ برداشته و آنها را با محلول های ضد عفونی کننده تمیز می کند و فضای خالی را ترمبم می کنند. مرحله آخر آب بندی سوراخ دسترسی است که برای درمان عصب کشی ایجاد شده است.
هنگامی که پالپ برداشته شد و فضای خالی ضد عفونی ، استریل و پر شد ، ترمیم دیگری اعمال می شود و برای جلوگیری از پوسیدگی بیشتر ، دندان را آب بندی می کنند.
محافظت از دندان اطفال
روش بهینه جلوگیری از آسیب پالپ با کمک به کودکان در حفظ بهداشت دهان و دندان و محافظت از دندان هایشان است. این امر با رعایت اصول بهداشت دندان ، ویزیت های منظم دندانپزشکی آغاز می شود.
